Pomieszczenia higieniczno-sanitarne

Pomieszczeniami higieniczno-sanitarnymi nazywamy następujące pomieszczenia: umywalnie, szatnie, pomieszczenia z natryskami, ustępy, pomieszczenia higieny osobistej kobiet, pomieszczenia do schronienia się przed zimnem, jadalnie (z wyjątkiem stołówek), pomieszczenia, które służą do odkażania, prania, suszenia, odpylania odzieży ochronnej lub roboczej.

Tego rodzaju pomieszczenia powinny być usytuowane w budynku, gdzie odbywa się praca, lub w budynku połączonym z nim zabudowanym przejściem, które powinno być także ogrzewane. Wyjątek stanowią ustępy wyposażone w szczelne zbiorniki na nieczystości oraz pomieszczenia służące do ogrzania się osób pracujących na otwartej przestrzeni.

Rodzaje i wielkości pomieszczeń higieniczno-sanitarnych

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy jasno nakreśla, jak powinny takie pomieszczenia wyglądać. Ich rodzaj, ilość i wielkość powinny być dostosowane do ilości zatrudnionych pracowników, stosowanych technologii i warunków pracy. Powinny one być (wraz z wszelkimi przechowywanymi tam urządzeniami) utrzymywane w higienie i być bezpieczne do użytkowania. Należy je tak ulokować, aby móc się do nich dostać bez przechodzenia przez pomieszczenia, gdzie stosuje się substancje trujące, materiały zakaźne lub wykonuje się prace brudzące. Powinny być także ogrzewane, wentylowane i oświetlone zgodnie z Polskimi Normami oraz z przepisami techniczno-budowlanymi. Wysokość w świetle nie powinna być mniejsza niż 2,5 m (za wyjątkiem łaźni ogólnej, której wysokość powinna wynosić co najmniej 3 m). Możliwe jest zmniejszenie wysokości tych pomieszczeń do 2,2 m w świetle, kiedy umiejscowione są w piwnicy, suterenie lub na poddaszu (wyjątek stanowią ogólnodostępne łaźnie i ustępy).

Szatnia pracowników

Szatnie powinny znajdować się w wydzielonych lub oddzielnych pomieszczeniach, gdzie jest sucho i jest możliwość oświetlenia światłem dziennym. W sytuacjach wyjątkowych szatnie mogą znajdować się w piwnicach lub suterenach, jeżeli pomieszczenia te są zabezpieczone przed wilgocią i stratami ciepła, jest z nich możliwość ewakuacji i jest w nich zapewniona wentylacja mechaniczna (w przypadku szatni dla ponad 25 osób).

Powinno się zagwarantować w szatni miejsca siedzące dla co najmniej połowy zatrudnionych na najliczniejszej zmianie. Szerokość przejścia między rzędami szaf i głównych przejść komunikacyjnych powinna wynieść nie mniej niż 1,5 m, natomiast szerokość przejść między ścianą a rzędami szaf powinna być nie mniejsza niż 1,1 m. Wymiana powietrza powinna być cztery razy na godzinę, a w pomieszczeniach z otwieranymi oknami – minimum dwa razy na godzinę.

Szatnie można podzielić na 4 rodzaje: szatnie odzieży własnej pracowników, odzieży roboczej i ochronnej, szatnie podstawowe i szatnie przepustowe.